Konstancja Benisławska - Pieśń [9] Chrystusa Pana wielbi
Jezusowi śpiewajcie, wstydliwe dziewczęta!
Jezusowi śpiewajcie, niewinne chłopięta!
Jezusowi śpiewajcie, starcowie i dziatki,
Jezusowi śpiewajcie, panny i mężatki!
Wszechmogącego Ojca o Synu Jedyny,
Twórco nieba i morza, i ziemskiej niziny!
Nic nie ma świat ogromny, nic krąg niebios złoty,
Co by nie z Twych rąk wyszło i nie z Twej roboty!
Ty, siedząc po prawicy na niebie bogatem,
Wszystko żywisz i całym rozporządzasz światem,
Ty nad lichotą naszą litością niemałą
Z miłości ku nam zjęty bierzesz ludzkie ciało!
Ty, okrutnie do krzyża srogiego przykuty,
Wybawiasz nas Twą śmiercią z srogiej piekłów huty.
Ty, po śmierci wstąpiwszy do przybytków Twoich,
Po zbytej śmierci sadzisz tam kochanków Swoich.
Tobie wszystkie niebieskie i pułki, i chory
W dzień i w nocy śpiewają jutrznie i nieszpory!
Ciebie Duch Przenajświętszy z swego przyświadczenia
Czyni jedynym Sprawcą naszego zbawienia!
Tyś spoczynkiem i źrzódłem wszelakiej pociechy,
Pasterzem i Barankiem zgładzającym grzechy,
Tyś przedwiecznym Kapłanem, co za nasze zbrodnie
Gniew uśmierzać potrafisz Boga niezawodnie!
O Jezu słodki, miły i łaskawy Boże!
Kieruj, jak zwykłeś, nami w tej życia podróże,
A pochwały nabożne, które z całej duszy
Tobie, Boże, śpiewamy, przyjmij w święte uszy!
